پلوتونیم

پلوتونیوم یک عنصر شیمیایی رادیواکتیو و فلزی است که نماد آن پلوتونیم و عدد اتمی آن 94 میباشد. وزن اتمی این عنصر ۲۴۴٫۰۶ بوده و چگالی آن ۱۹٫۸۰۰ kg/m۳ میباشد. وزن اتمی این عنصر 244.06 بوده و چگالی آن 19.800 kg/m3 میباشد.

پلوتونیوم در سال ۱۹۴۰ توسط دکتر GlennT.Seaborg، Edwin McMillan, Kennedy و Wahl از طریق بمباران دوترونی اورانیوم در سیکلوترون (شتابدهنده ذرات مدور) Berkeley Radiation Laboratory دانشگاه کالیفرنیا برکلی کشف شد. پلوتونیوم در سال 1940 توسط دکتر GlennT.Seaborg، McMillan ادوین و کندی و Wahl از طریق بمباران دوترونی اورانیوم در سیکلوترون (شتابدهنده ذرات مدور) آزمایشگاه تابش برکلی دانشگاه کالیفرنیا برکلی کشف شد. اما این کشف تا مدتها سری باقی ماند. اما این کشف تا مدتها سری باقی ماند. این عنصر با توجه به کشف سیاره پلوتو که درست بعد از نپتون کشف شد، پلوتونیوم نام گرفت.(پلوتون در منظومه شمسی بعد از نپتون قرار دارد). این عنصر با توجه به کشف سیاره پلوتو که درست بعد از نپتون کشف شد، پلوتونیوم نام گرفت (پلوتون در منظومه شمسی بعد از نپتون قرار دارد).

ایزوتوپها

مهمترین ایزوتوپ پلوتونیوم Pu۲۳۹ بوده که نیمه عمر آن ۲۴۲۰۰ سال میباشد. مهمترین ایزوتوپ پلوتونیوم Pu239 بوده که نیمه عمر آن 24،200 سال میباشد. و به دلیل نیمه عمر کوتاه آن رد بسیار ناچیزی از پولوتونیوم به صورت طبیعی در معادن یافت میشود. و به دلیل نیمه عمر کوتاه آن رد بسیار ناچیزی از پولوتونیوم به صورت طبیعی در معادن یافت میشود. پلوتونیوم ۲۳۹، در رآکتورهای هستهای از اورانیوم ۲۳۸، و در مقیاسهای بالا تولید میشود. پلوتونیوم 239، در رآکتورهای هستهای از اورانیوم 238، و در مقیاسهای بالا تولید میشود.

ایزوتوپ پلوتونیوم ۲۳۸ ساتع کننده اشعه آلفا میباشد که نیمه عمرش ۸۷ سال است. ایزوتوپ پلوتونیوم 238 ساتع کننده اشعه آلفا میباشد که نیمه عمرش 87 سال است. این خصوصیات آن را برای استفاده در تولید نیروی برق برای دستگاههایی که میبایست بدون نگهداری مستقیم در مقیاسهای زمانی حدودا برابر عمر انسان کار کنند، مناسب میکند. این خصوصیات آن را برای استفاده در تولید نیروی برق برای دستگاههایی که میبایست بدون نگهداری مستقیم در مقیاسهای زمانی حدودا برابر عمر انسان کار کنند، مناسب میکند. بنابراین در RTG هائی، مانند آنهائی که نیروی کاوشگرهای فضایی Galileo و Cassini را تامین میکنند کاربرد دارد. بنابراین در RTG هائی، مانند آنهائی که نیروی کاوشگرهای فضایی گالیله و کاسینی را تامین میکنند کاربرد دارد.

همچنین پلوتونیوم چهار ظرفیت یونی را در محلولهای آبی از خود نشاد میدهد: Pu+۳ (آبی کمرنگ) Pu+۴ ,PuO+ و PuO+۲ ین PuO+ در محلولهای آبی پایدار نیست و تناسبی با Pu+۴ و PuO+۲ ندارد. همچنین پلوتونیوم چهار ظرفیت یونی را در محلولهای آبی از خود نشاد میدهد: پلوتونیم 3 (آبی کمرنگ) پلوتونیم 4، PuO + و PuO 2 ین PuO + در محلولهای ابی پایدار نیست و تناسبی با پلوتونیم 4 و PuO 2 ندارد. Pu+۴ میتواند PuO+ را به PuO+۲ تبدیل کرده و خودش به PuO+۳ تبدیل شود و یک PuO+ و PuO+۳ آزاد کند. پلوتونیم 4 میتواند PuO + را به PuO 2 تبدیل کرده و خودش به PuO 3 تبدیل شود و یک PuO + و PuO 3 آزاد کند. پلوتونیوم ترکیبات دوتایی PuO و PuO۲ را با اکسیژن شکل میدهد و با هیدراتهای PuF۳,PuF۴,PuCl۳,PuBr۳,PuI۳ و کربن، نیتروژن وسیلیکن در ترکیبات متغیر مداخله میکند. پلوتونیوم ترکیبات دوتایی PuO و PuO2 را با اکسیژن شکل میدهد و با هیدراتهای PuF3، PuF4، PuCl3، PuBr3، PuI3 و کربن، نیتروژن وسیلیکن در ترکیبات متغیر مداخله میکند. Puc, PuN, PuSi۲ و اکسی هالیدها نیز شناخته شده میباشند: PuOCL,PuObr,PuOI PUC، جناس، PuSi2 و اکسی هالیدها نیز شناخته شده میباشند: PuOCL، PuObr، PuOI